Dziedzinowe Bazy Wiedzy opracowane przez GUS w ramach Systemu Wspomagania Analiz i Decyzji pozwalają nie tylko na dostęp do danych liczbowych, ale także na ich prezentację z wykorzystaniem kartogramów. Ułatwia to często porównanie i interpretację analizowanych danych.
Stopa ubóstwa skrajnego, którą GUS określa, jako odsetek osób w gospodarstwach domowych, w których poziom wydatków był niższy niż granica ubóstwa [1], wzrastała w Polsce w okresie od 2010 do 2014 r. z 5,8% do 7,4%. Stopa ta była jednak różna w poszczególnych województwach, co powodowało, że sytuacja społeczna w niektórych województwach była nawet trzykrotnie gorsza w porównaniu z innymi. Przykładowo w roku 2010 w województwie opolskim stopa ubóstwa skrajnego wyniosła tylko 3,6% podczas gdy w województwie warmińsko-mazurskim sięgnęła aż 9,9% (Wykres 1).
Wykres 1. Ubóstwo skrajne według województw w roku 2010
Źródło: http://swaid.stat.gov.pl/
W roku 2014 (jest to ostatni rok, dla którego dostępne są dane na platformie SWAiD), różnica między województwami wyniosła ponad 10%. W województwie śląskim zagrożonych ubóstwem skrajnym było 4,6% mieszkańców, podczas gdy w województwie warmińsko-mazurskim aż 14,8% (Wykres 2).
Wykres 2. Ubóstwo skrajne według województw w roku 2014
Źródło: http://swaid.stat.gov.pl/
Warto zwrócić uwagę na odsetek osób w gospodarstwach domowych zagrożonych ubóstwem skrajnym w województwie warmińsko-mazurskim także w latach 2011-2013.Województwo to jest najbiedniejszym województwem (jeśli wziąć pod uwagę nie tylko wartość tylko tego analizowanego wskaźnika, ale również wskaźniki zagrożenia ubóstwem relatywnym – 26% oraz ustawowym – 21%). W roku 2011 zagrożonych ubóstwem było tam 11,4% mieszkańców. W roku następnym już 13,5%, zaś w 2013 – odsetek ten zmniejszył się nieznacznie o 0,3 punktu proc. (do poziomu 13,2%).
W tym samym czasie w województwie opolskim zagrożonych ubóstwem skrajnym było odpowiednio: 4,6% (2011), 4,7% (2012) oraz 6,1% (2013). W ostatnim roku analizy odsetek osób wzrósł do poziomu 8%. W województwie śląskim, które w 2014 r. odnotowało najniższy odsetek osób zagrożonych taką formą ubóstwa, wartość wskaźnika nie przekraczała średnio 4,7% (2011: 4,8%, 2012: 4,5% oraz w 2013: 4,9%).
Przypisy:
[1] Stopę zagrożenia ubóstwem skrajnym, GUS określa jako odsetek osób w gospodarstwach domowych, w których poziom wydatków (obejmujących również wartość artykułów otrzymywanych bezpłatnie oraz wartość spożycia naturalnego) był niższy niż granica ubóstwa skrajnego (minimum egzystencji) wyznaczająca poziom zaspokojenia potrzeb, poniżej którego następuje biologiczne zagrożenie życia oraz rozwoju psychofizycznego człowieka.
Zdjęcie: Vorfay (on rgbstock.com)
